Ήταν Αύγουστος 2019. Ο Ολυμπιακός μόλις είχε προκριθεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κι είχε αποφασίσει να κάνει μία επένδυση σε ένα μεγάλο ταλέντο από το εξωτερικό.
Βασικοί υποψήφιοι ήταν δύο νέα παιδιά, ο Κροάτης Λούκα Ιβάνουσετς (20 στα 21 χρόνια του) της Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ κι ο Μάξι Λοβέρα της Ροζάριο Σεντράλ (στα 20 χρόνια του). Ο Ολυμπιακός πρώτα κτύπησε την πόρτα του Κροάτη, με το σκεπτικό ότι σαν Ευρωπαίος και δη Βαλκάνιος, θα μπορούσε να προσαρμοστεί πιο εύκολα-η προσφορά του ήταν εντυπωσιακή για παίκτη τέτοιας ηλικίας και τέτοιας, μικρής κροατικής, ομάδας: 3 εκ. Ευρώ.
Η μεταγραφή κάποια στιγμή φαίνονταν δεδομένη, αλλά η Ντινάμο Ζάγκρεμπ, μεγαλύτερος και πλουσιότερος σύλλογος στην Κροατία, μπήκε σφήνα κι εκμεταλλευόμενος τις καλές σχέσεις της με την μικρότερη ομάδα του Ζάγκρεμπ πήρε αυτή τον Ιβάνουσετς, με τα ίδια λεφτά. Αυτή την στιγμή ο 22χρονος πλέον επιθετικός μέσος μετράει 54 επίσημα παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις με την Ντινάμο, με 12 γκολ και δύο ασίστ. Στα περισσότερα από αυτά τα παιχνίδια ήταν βασικός, ενώ έπαιξε αρκετές φορές τόσο στο Τσάμπιονς Λιγκ, όσο και στο Γιουρόπα Λιγκ.
Ο Ολυμπιακός, όπως θυμόμαστε όλοι, μετά το «κόλπο» για τον Ιβάνουσετς πήγε στη δεύτερη επιλογή του, τον Λοβέρα. Μετά από ενάμιση πλέον χρόνο, η κατάληξη είναι να γυρίσει ο 22χρονος (τον άλλο μήνα μπαίνει) μεσεπιθετικός πίσω στην Αργεντινή, στη Ράσινγκ, ως δανεικός. Παρά την στήριξη του Πέδρο Μαρτίνς, που είχε εισηγηθεί θερμά, όσο πιο θερμά γίνεται, την απόκτηση του, και παρά τις ευκαιρίες που πήρε (34 ματς, με δύο γκολ και πέντε ασίστ), δεν ήταν σε καμία περίπτωση πειστικός. Ακόμη και τα γκολ που έβαλε ήταν με την Καλαμάτα, οι δε ασίστ ήταν η μία πάλι με την Καλαμάτα και οι δύο με τον Ατρόμητο, όταν το σκορ ήταν 2-0 κι ο αντίπαλος έπαιζε με δέκα παίκτες.
Να προσέξουμε, όμως, κάτι: ο Λοβέρα για τον Ολυμπιακό ήταν και ένα ένα πολύ σοβαρό πρότζεκτ. Ξέρετε τι λεφτά δόθηκαν για τη μεταγραφή του στην πρώην ομάδα του, σε μάνατζερ, μεσολαβητές κλπ; Άνθρωποι στο Μπουένος Άιρες που ξέρουν άριστα την υπόθεση, και στους οποίους έχω εμπιστοσύνη, σκίζουν τα ρούχα τους ότι το παιδί αυτό κόστισε στον πρωταθλητή Ελλάδας 4,2 εκ. eυρώ!!! Χωρίς να υπολογίζονται, βεβαίως, τα χρήματα που εισέπραξε ο ίδιος σε αυτό τον ενάμιση χρόνο.
Πρόκειται για την πιο μεγάλη επένδυση που έχει κάνει ο Ολυμπιακός σε παίκτη τέτοιας η, παρόμοιας ηλικίας! Υπό αυτές τις συνθήκες, οι «ερυθρόλευκοι» ασχολήθηκαν πολύ εδώ και μήνες με το πρότζεκτ Λοβέρα, όταν πια έγινε κατανοητό ότι δεν βγαίνει νόημα αυτή την στιγμή να επιμείνει με την παρουσία του στην ομάδα, καθώς φέτος ήταν ακόμη πιο κάτω σε σχέση με πέρυσι όποτε έπαιξε, προφανώς έχοντας και ψυχολογικό πρόβλημα, βλέποντας κι ο ίδιος ότι δεν του «βγαίνει».
Από τις αρχές Νοέμβρη ήταν ανοικτό να φύγει, όταν εκδήλωσε σχετικό ενδιαφέρον η βραζιλιάνικη Βάσκο Ντα Γκάμα. Ο Ολυμπιακός ποτέ δεν έδειξε θερμός, σε αντίθεση με τον παίκτη, προς τον οποίο υπήρξε υπόσχεση ότι θα έπαιζε βασικός. Οι Βραζιλιάνοι δεν κάλυπταν οικονομικά τους Πειραιώτες, αλλά δεν έμοιαζαν και το ιδανικό κόνσεπτ, καθότι μία ομάδα που εδώ και χρόνια κινείται στη μετριότητα στο πρωτάθλημα της.
Κάπως έτσι, ο Λοβέρα προς στιγμήν έμεινε στον Ολυμπιακό. Ο δε Μαρτίνς του έδωσε άλλη μία ευκαιρία, στον αγώνα με τον Άρη στο Χαριλάου, σημειολογικά τότε που πέθανε ο μεγάλος συμπατριώτης του, Ντιέγκο Μαραντόνα…Το αποτέλεσμα το ίδιο, μετριότητα κι αλλαγή στο 63’. Πλέον η απόφαση είχε ληφθεί από τον Ολυμπιακό και με τον ίδιο τον προπονητή να συμφωνεί-κι ας ήταν ένας παίκτης που τόσο πόνταρε πάνω του. Ο Μάξι έπρεπε να πάει κάπου να παίξει από το Γενάρη, να αλλάξει η ψυχολογία του, να πάρει παιχνίδια. Κι ενδιαφερόμενοι υπήρξαν, αρκετοί. Η βελγική Άντερλεχτ, η τούρκικη Γκοζτέπε, η πορτογαλική Ρίο Άβε κι εσχάτως η πολωνική Λέγκια.
Στον Ολυμπιακό προτιμούσαν να μείνει στην Ευρώπη και να πάει π.χ. στην Άντερλεχτ η, έστω τη Ρίο Άβε, αλλά με τους Βέλγους δεν επήλθε ποτέ συμφωνία, ενώ ο ίδιος ο παίκτης αρνήθηκε να πάει στην Πορτογαλία όταν του έγινε μία σοβαρή πρόταση από την πατρίδα του, τη Ράσινγκ. Πρόταση που είδε εν τέλει με καλό μάτι κι ο Ολυμπιακός, δίνοντας τον παίκτη, με το εξής αν μη τι άλλο ενδιαφέρον deal: δανεισμός έως 31.12.2021, με ενοίκιο προς τον Ολυμπιακό ένα ποσό της τάξης των 500 με 700 χιλ. Ευρώ και οψιόν αγοράς των Αργεντίνων 5 εκ. Ευρώ και με τον Ολυμπιακό να κρατάει ποσοστό μεταπώλησης 30%. Και την Ράσινγκ να πληρώνει και σχεδόν ολόκληρο το συμβόλαιο του παίκτη για αυτούς τους 11 μήνες.
Για τον Ολυμπιακό μέτρησαν πολύ δύο πράγματα.
Ένα ότι η Ράσινγκ είναι μία ισχυρή ομάδα: πρωταθλήτρια το 2019, 4η στη βαθμολογία πέρυσι. Θα παίξει πολύ σύντομα στο Κόπα Λιμπερταδόρες, το Τσάμπιονς Λιγκ της Νότιας Αμερικής, άρα ο Λοβέρα θα έχει την ευκαιρία να «δείξει» σε διπλό ταμπλό. Αφενός μεν στο πρωτάθλημα Αργεντινής, αφετέρου δε στο Λιμπερταδόρες, δύο διοργανώσεις που συγκεντρώνουν μεγάλο ενδιαφέρον και στην Ευρώπη.
Δύο ότι προπονητής της Ράσινγκ είναι ο Πίτσι, που ξέρει καλά τον Λοβέρα από τότε που ήταν κι οι δύο στη Ροζάριο. Μάλιστα, ο Πίτσι ήθελε να τον πάρει κι όταν ήταν προπονητής της Σαν Λορέντσο. Άρα, ο Μάξι θα έχει στον πάγκο της ομάδας έναν άνθρωπο που τον πιστεύει πολύ.
Από εδώ και πέρα, η προσδοκία είναι μία: ο Λοβέρα να γυρίσει στις καλές εμφανίσεις, αυτές που τον έκαναν να ξεχωρίσει ως μεγάλο ταλέντο στη Ροζάριο Σεντράλ κι έκαναν τον Ολυμπιακό να πληρώσει, επαναλαμβάνω, 4,2 εκ. Ευρώ, ποσό πραγματικά υπέρογκο. Και η προοπτική; Είτε να τον αγοράσει η Ράσινγκ με τα συμφωνηθέντα χρήματα κι έτσι ο ολυμπιακός τουλάχιστον να βγάλει τα σπασμένα. Είτε να γυρίσει πίσω, πιο ώριμος πλέον, για να πάρει τη δεύτερη ευκαιρία του στον Ολυμπιακό.
Να ξέρετε ότι ο Μαρτίνς στο πρόσωπο του βλέπει ένα μεσοεπιθετικό στιλ Βαλμπουενά! Και δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν ποτέ δεν τους χρησιμοποίησε μαζί και τους δύο! Θεωρεί ότι ο Αργεντίνος έχει αυτό το «κάτι» που κάνει τη διαφορά με την ικανότητα του στην ντρίμπλα, στη σέντρα, στην πάσα, ακόμη και στις στατικές φάσεις. Τον βλέπει σαν ένα παίκτη που όπως ο Βαλμπουενά ξεκινάει από τα πλάγια και γίνεται μέσα στο ματς δεκάρι. Κι αν θέλετε την γνώμη μου, νομίζω ότι έχει δίκιο.
Αν ο Λοβέρα αποφασίσει να παίξει ποδόσφαιρο κι όχι απλά μπάλα, μπορεί κάποια στιγμή γυρίζοντας στον Ολυμπιακό να γίνει Βαλμπουενά…
Παρεμπιπτόντως, η περίπτωση του Λοβέρα δεν έχει καμία σχέση με εκείνη του Σολδάνο. Τόσο οικονομικά (ο Ολυμπιακός τον είχε αγοράσει με 1,1 εκ. Ευρώ), όσο και ηλικιακά (οδεύει στα 27), αλλά κι από πλευράς αξίας-ο Σολδάνο είναι ένας μαχητής φορ, ένας παίκτης ομάδας, με ένα ταβάνι. Ο Λοβέρα είναι κλάση.
Άσχετο: Τον Ζίφκοβιτς ο Ολυμπιακός μπορούσε να τον πάρει πολύ πριν τον φέρει στην Ελλάδα ο ΠΑΟΚ, ως ελεύθερο. Όταν του προτάθηκε με κάθε επισημότητα ο αριστεροπόδαρος Σέρβος εξτρέμ, τότε ακόμη που ανήκε στην Μπενφίκα, και τέθηκε υπόψιν του Μαρτίνς, η τοποθέτηση του Πέδρο ήταν η εξής-τον ξέρει τον παίκτη από το πορτογαλικό πρωτάθλημα, τον θεωρεί καλό μεσοεπιθετικό, αλλά όχι αυτό το στιλ που ταιριάζει στο δικό του πλάνο στον Ολυμπιακό. Κι έτσι ο Ολυμπιακός δεν προχώρησε ποτέ για την περίπτωση του Ζίφκοβιτς.
Η ανάρτηση δεν αποτελεί άρθρο του Olymp Eidisis. Όλα τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στην ιστοσελίδα που αναφέρεται παρακάτω. Για τυχόν παρατηρήσεις επικοινωνήστε μαζί μας: olympiakos-eidisis@mail.com